Η «πιο επικίνδυνη πόλη του κόσμου» εγκαταλείφθηκε εντελώς και αφαιρέθηκε από όλους τους χάρτες (vids)

Η «πιο επικίνδυνη πόλη του κόσμου» πλέον είναι εντελώς άδεια και έχει σβηστεί από όλους τους χάρτες.

Μια ομάδα περίεργων ταξιδιωτών, από αυτούς που τη «βρίσκουν» να επισκέπτονται επικίνδυνα, σκοτείνα ή εγκαταλελειμμένα μέρη – αγνόησε τις εκκλήσεις των αξιωματούχων να μείνουν μακριά από την πόλη-φάντασμα και επιχείρησε να δει από κοντά το Wittenoom.

Οι κυβερνητικοί ηγέτες της Δυτικής Αυστραλίας είναι τόσο αποφασισμένοι να κρατήσουν τον κόσμο μακριά από αυτή την πόλη, που απείλησαν κάθε περίεργο ταξιδιώτη με ποινική δίωξη, ενώ δε δίστασαν να σβήσουν το Wittenoom από τον χάρτη.

<span data-mce-type="bookmark" style="display: inline-block; width: 0px; overflow: hidden; line-height: 0;" class="mce_SELRES_start"></span>

Αυτή η μικρή πόλη της Αυστραλία σήμερα είναι τελείως άδεια. Η τελευταία κάτοικος της την εγκατέλειψε τον προηγούμενο Μαϊο. Όλοι οι δρόμοι προς και από την πόλη έχουν αποκλειστεί από την αστυνομία και τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της κατεδάφισης της,

Το ερώτημα όμως είναι: γιατί μια τόσο μικρή πόλη έχει πέσει θύμα μιας τόσο έντονης εκστρατείας δυσφήμισης;

Λοιπόν, η απάντηση είναι πολύ απλή. Η άλλοτε πολυσύχναστη πόλη των ορυχείων είναι στην πραγματικότητα θανατηφόρα και θεωρείται η πιο «μολυσμένη περιοχή στο νότιο ημισφαίριο».

Στην ακμή της, τη δεκαετία του 1930, ζούσαν εκεί χιλιάδες άνθρωποι και η πόλη διέθετε μια ακμάζουσα βιομηχανία.

Η γη στο Wittenoom ήταν πλούσια σε μπλε αμίαντο. Αυτός ήταν και ο λόγος που ορδές Αυστραλών έφταναν εκεί για να βρουν δουλειά στα ορυχεία. Η εξόρύξεις έγιναν η «σημαία» της πόλης κατά τις επόμενες τρεις δεκαετίες, αλλά τελικά αυτό το εγχείρημα δεν πήγε και πολύ καλά.

Τα ορυχεία έκλεισαν οριστικά το 1996, καθώς δεν έβγαζαν αρκετά χρήματα για το κράτος,με το ανθρώπινο κόστος, ωστόσό, να είναι πολύ μεγαλύτερο από τις όποιες απώλειες κέρδους.

Περισσότεροι από 2.000 εργάτες και ντόπιοι πέθαναν ως αποτέλεσμα της εισπνοής των θανατηφόρων ινών του μπλε αμιάντου. Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες καθαρισμού της πόλης, τρία εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων αμιάντου έμειναν πίσω.

Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι ο αέρας παραμένει τοξικός ακόμη και σήμερα, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να κατεδαφίσει κτίρια, να σφραγίσει τις χωματερές και να αποσυνδέσει το Wittenoom από το εθνικό δίκτυο.